Aşağıda yazılı olaylar son bir hafta içinde gerçekleşmiş olup insanın bir şeyi ne kadar istese de nasibi değilse ona ulaşamayacağını göstermesi açısından önemlidir.
—Her şey BGA’nın genişleyen ekibimize daha rahat ve şık bir ortamda çalışma imkanı sunmak için yeni ofis aramaya niyetiyle başladı.
I. OlayInternet üzerinden çeşitli emlak sitelerini kullanarak isteğimize uygun bir ofis bulduk, hızlı bir şekilde iletişime geçerek ofisi görmek istediğimizi aktardik ve ofisi yerinde gördük. Tam da istedğimiz gibiydi hem eğitim salonu hem de danışman arkadaşlara ait özel odalar, ulaşım, fiyat vs… Bunca zamandır arıyoruz elden kaçırmayalım diye emlakçı ile sözleştik ve ev sahipleri ile tanışmaya gittik. Biraz hoşbeşten sonra evet kiralamak istiyoruz ama avukatımıza bu kira sözleşmesini kısaca inceletip yarın işlemleri tamamlamış olacağız diyerek ayrıldık (Görüşme mesai sonrası gerçekleşiyor)… Ertesi gün herşey tamamdır, depozitoyu hangi hesaba yatıralım diye telefon açtığımızda karşımızdaki sesin “sizden bir haber gelmediği için ofisi başkasına kiraladık” cümlesi ile bir şok yaşadık…
II. Olay
Tüm görüşmelerimize rağmen ofis elden gitmişti. Karşımızdaki emlakçı hatasını telafi ettirmek için bize aynı boyutlarda aynı mekanda daha ucuza bir ofisten bahsedip başka bir arkadaşına yönlendirdi. Bari bunu kaçırmayalım diye Cuma günü sabahtan atlayıp gittik ofisi görmeye. Evet ofis tam da bir gün önce tutmak istediğimiz ofisin yanındaki plazada yer alıyordu ve park imkanlarından tutun da ferahlık, kira bedeli ve çok daha uygundu.
Emlakçı ile uzun boylu konuştuk, yaşadığımız problemleri anlattık ve benzeri olmaz değil mi, ne gerekiyorsa imzalayalım, parasi neyse yatıralım dedik ve saat 12:00 gibi saat 14:30’da ofisin sahibi/vekili ile imza için sözleştik…
Tam da oh be ofis işini de hallettik artık rahat bir yemek yiyebiliriz diye arkadaşlarla oturup zamanın gelmesini beklerken bir telefon geldi ve karşımızdaki ses ofis sahibinin ölmüş olması nedeniyle ofisi kiralayamayacaklarını belirtti…
Tabi hiç inandırıcı gelmedi, kendimizi şaka olduğuna inandırmaya çalışsak da telefondaki ses gerçeği haykırıyordu. O esnada benim sigortalar çoktan yandığı için görmeden inanmam diyerek tuttuk ev sahibi/vekilin yolunu…
Saat 15 sıralarında ofis sahibi/vekilin olduğu mekana geldik, bizi inandırmaya çalışan gariban emlakçı yanımızda defalarca aradığı telefondan ses gelmediğini göstererek ev sahibinin yakınlarını arayarak biz kızgın müşterilerini sakinleştirmeye çalışıyordu. Nihayetinde gerçekten ofis sahibesinin vefat ettiğine ikna olduk ama o kadar dolmuşum ki karşımdakinin acısını paylaşmam gerektiği halde birşey diyemeden oradan ayrıldık.
III. Olay
Bir sonraki ev sahibine bir şey olmasın diye şimdilik ofis arama işine biraz ara verdik:)
Sonuç olarak birşeyi çok istemek o şeyin olacağı anlamına gelmiyor, bazen hayatı akışına bırakmak lazım…
sabaha kadar güvenlik araştırmalarından sonra biraz ara vereyim dedim ve paylaşımınızı okudum.
güleyim mi üzüleyim mi bilemedim hocam,şansızlığın bu kadarı =))
umarım en yakın zamanda gönlünüze göre bir ofis bulursunuz
Allah kolaylik versin. Bir hayir vardir diye gecistirin ustunde fazla durmayin bence. Zaten finansal acidan sorun yoksa her zaman bulunur ofis.
İyi hoş ama bu kadar kaleme alınacak bir hikaye değilmiş. Zaman kaybettirdiğin için teşekkürler.